Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan gaf het jubilerende Woerdens Symfonie Orkest afgelopen zaterdag in de Petruskerk een succesvol jubi­leumconcert. Medewerking werd verleend door het Amster­dams Theater Koor en diverse solisten. De algehele leiding lag in handen van de getalen­teerde diri­gente Annelies Smit. Er werd een afwisselend programma ten gehore gebracht met werken van componisten die qua stijl onderling sterk verschil­len: Cimarosa, Haydn, Elgar, Glinka, Sibeli­us en Jurriaan Andriessen. Juist door de gevarieerde opzet van het program­ma was het voor het publiek des te aangenamer om deze avond mee te beleven. Hoewel bij veel amateur-orkesten dikwijls de zuiverheid, gelijk­heid en de intonatie in veel opzichten te wensen over­laat, viel de klank van het Woerdens Symfonie Orkest al direct in het eerste werk niet tegen. Zoiets is altijd erg belang­rijk. Gelukkig kreeg deze gunstige eerste indruk ook nog een goed ver­volg. Het Woer­dens Symfo­nie Orkest bleek, naast goede strijkers, te beschikken over respec­tabele bespe­lers van hou­ten- en kope­ren ­blaasin­strumenten. Het hoogtepunt van de avond was zonder twijfel de we­reldpre­mière van ‘The Merry Drakes’ van de bekende componist Jurri­aan Andriessen. Een afwisselend muziekstuk, met voldoende varia­tie, veel spannen­de harmonie­ën, veel ver­schil­lende klank­kleu­ren en een pittige ritmiek. De titel van dit bij­zondere stuk, dat speci­aal voor het Woerdens Symfonie Orkest was gecompo­neerd, bete­kent zoveel als ‘De vrolijke Woerdjes’. Het Woerdens Symfonie Orkest gaf er een zeer behoorlijke uit­voe­ring van. Helaas kon de componist, zo liet hij per telegram weten, door ziekte van zijn vrouw, deze unieke wereldpremière niet bijwonen. In enkele delen uit een concert voor twee fluiten en orkest van Cimarosa, werd één van de solo-partijen op virtuoze wijze gespeeld door de 22-jarige Woerdense flui­tis­te Liselot­te Kuling. Liselotte hoopt volgende week dinsdag aan het Swee­linck Con­serva­torium te Amsterdam haar eindexamen uitvoe­rend musicus dwars­fluit af­ te leggen. De tweede fluitpartij werd even vaardig gespeeld door Robert Vroegin­deweij. Ook met de beroemde melancholieke ‘Valse Triste’ van Sibelius behaalde het Woerdens Symfonie Orkest een aanho­renswaardig resultaat. De spanning werd goed opge­bouwd en de lage strij­kers vertolkten hun sonore partijen naar beho­ren. Hoewel de grotere symfonische orkestwerken voor het Woerdens Symfonie Orkest (voorlopig) nog duidelijk te hoog gegrepen zijn, bleek ook in Elgars ‘Chanson de matin’, dat het orkest goed voor-de-dag kan komen. Helaas was in dit werk de harpis­te voor velen slecht zichtbaar en daardoor ook minder goed hoor­baar. Ook kwamen een aantal passages in ‘Kamarinskaya’ van Glinka minder goed uit de verf. Dat het Woerdens Symfonie Orkest tenslotte ook een goede rol als bege­leidingsorkest kan vervullen, bleek tijdens enkele ‘hoogtepunten’ uit het oratorium ‘Die Schöp­fung’ van Haydn. In deze aria’s en koren kwamen ook een aantal prima uitgevoerde fraaie instrumenta­le solo’s voor. De aria’s werden gezongen een aantal jeugdige solis­ten. Van hen viel de bas Bart Driessen op vanwege zijn voor­beel­dige Mozart-timbre en de sopraan Esther Putter vanwege haar bijzon­de­re geschikt­heid voor Oude Muziek. Tijdens de prachtige aria ‘Auf starken Fittische’ schit­terde de sopraan Lieve Geuens. Ook werden enkele aria’s gezongen door de ervaren tenor Ries Lindhout. Zijn stem vulde met gemak de gehele ruimte van de Pe­truskerk. Het Amsterdams Theater Kamerkoor, dat speciaal ten behoeve van dit concert werd opgericht, verleende ook medewerking. Dit koor, bestaande uit ongeveer dertig jeugdige zangers en zange­ressen, was te beluiste­ren tijdens een aantal hoog­tepunten uit ‘Die Schöp­fung’, waaronder ook het bekende ‘Die Himmel erzäh­len die Ehre Gottes’. Het is de bedoeling dat het koor in de komende maanden ook aan andere projecten gaat meewerken. Eén van deze projecten is het meedoen aan verschillende Mozart ope­ra’s. Met een enthousiast applaus gaf het publiek duidelijk blijk van haar waardering voor orkest, dirigente, vocale en instru­mentale solisten én de uitgevoerde stukken. Fijn dat het kernachtige ‘Woerdense’ muziekstuk van Jurriaan Andriessen aan het einde van het concert als toegift kon worden herhaald! – [Drs. Ad van Pelt – 2-6-1994]