Het Maarschalkerweerd-orgel van het Concertgebouw in Amsterdam (1888) is ongetwijfeld één van de mooiste zaalorgels van ons land. Leo van Doeselaar presenteert het instrument op deze cd met een origineel programma met werken die voor een vergelijkbaar zaalorgel zijn geschreven, namelijk het Cavaillé-Coll-orgel in het “Palais du Trocadéro” in Parijs. Dit orgel werd in 1878 in gebruik werd genomen met een serie concerten door beroemde organisten zoals Franck, Guilmant, Samuël de Lange jr., Lemmens, Saint-Saëns en Widor. Uit de programma’s van deze concerten stelde Van Doeselaar zijn programma samen. Om te beginnen horen we drie delen uit de Zesde Symfonie van Widor, speciaal geschreven voor diens concert in “Trocadéro”: eerst het monumentale Allegro, dat met zeggingskracht wordt uitgevoerd, het speelse Intermezzo en het melodieuze Cantabile, zangrijk en met gevoel voor expressie vertolkt. Het is geen bezwaar dat Van Doeselaar slechts drie delen uit deze symfonie speelt, omdat Widor dat indertijd ook deed. Daarna horen we twee werken van de Rotterdamse organist Samuël de Lange: een lichtvoetig Carillon en het middendeel uit de Fantasie en fuga over Psalm 66. Dit werk doet tussen al deze katholieke muziek misschien wat verwonderlijk aan, maar toch past het prima in het programma, omdat De Lange destijds ook behoorde tot de concertgevers in “Trocadéro”. Guilmant is vertegenwoordigd met zijn beroemde Grand Choeur alla Händel. Van Liszt horen we de Legende nr. 1 (uit: Deux Legendes), een stuk programmamuziek over de “Vogelprediking van Franciscus van Assisi”, dat destijds werd uitgevoerd door Saint-Saëns. De cd wordt besloten met de beroemde “Trois Pièces” van Franck die eveneens speciaal voor de inspelingsconcerten in “Trocadéro” zijn geschreven. Van Doeselaar speelt ze op een manier die iets toevoegt aan de vele opnamen die reeds van deze stukken zijn gemaakt, mede doordat hij gebruik maakt van verschillende registratieaanwijzingen voor het Trocadéro-orgel, die soms opmerkelijk verschillen van de registraties in de Durand-editie, de uitgave die doorgaans gebruikt wordt. Een sterke kant van deze cd is het feit dat er een boeiende vergelijking wordt gemaakt tussen het Trocadéro-orgel en het Concertgebouworgel, dat onmiskenbaar veel overeenkomsten met het Franse orgeltype vertoont. De opname is zeer fraai. De beroemde akoestiek van het Concertgebouw is uitstekend vastgelegd. Ook kleine details zijn duidelijk waarneembaar. Kortom: een unieke cd met een meerwaarde. Een cd met muziek die weliswaar níet specifiek voor het Concertgebouworgel, maar wel voor een vergelijkbaar orgel is geschreven. Muziek die bovendien voortreffelijk wordt vertolkt. – N.a.v. “Trocadéro”, Maarschalkerweerd-orgel; Concertgebouw Amsterdam; Leo van Doeselaar, orgel; Bloomline 03-083. – [Drs. Ad van Pelt – 2 februari 2004]